رضا فتحی؛ امیرحسین سیاح زاده
چکیده
رشد روزافزون جمعیت نیاز به انرژی به ویژه استفاده از منابع فسیلی را افزایش داده که درنتیجه دی اکسیدکربن در اتمسفر را که نوعی گاز گلخانه ای است چندین برابر کرده و منجربه افزایش گرمایش جهانی شده، این گرمایش جهانی می تواند زیستگاههای گیاهان و حیوانات را به خطر انداخته و الگوهای آب و هوا را دستخوش تغییرات کند و ...
بیشتر
رشد روزافزون جمعیت نیاز به انرژی به ویژه استفاده از منابع فسیلی را افزایش داده که درنتیجه دی اکسیدکربن در اتمسفر را که نوعی گاز گلخانه ای است چندین برابر کرده و منجربه افزایش گرمایش جهانی شده، این گرمایش جهانی می تواند زیستگاههای گیاهان و حیوانات را به خطر انداخته و الگوهای آب و هوا را دستخوش تغییرات کند و نتیجه آن وقوع سیل، خشکسالی و طوفانهای شدید مخرب خواهد بود. یکی از راه های کاهش دی اکسیدکربن در اتمسفر ذخیره زیرزمینی دی اکسیدکربن می باشد که این ذخیره زیرزمینی به یک سنگ مخزن متخلخل که روی آن یک پوشسنگ آببند غیرقابل نفوذ قرار گرفته، نیاز دارد. اهمیت پوشسنگ در این است که جابجایی دی اکسیدکربن شناور، آبشور و سایر مواد موجود را مهار میکند که این مواد به سازندهای فوقانی نشت نکنند. پوشسنگ باید قادر به تحمل تغییرات تنش در محل و تحمل تغییرات در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی باشد. هدف از انجام این مقاله مروری بر روش های ذخیره سازی زیرزمینی دی اکسیدکربن و سازوکار پوشسنگ در ذخیرهسازی دیاکسیدکربن است. روش پژوهش مروری بر منابع و مآخذ موجود مرتبط با موضوع است. براساس نتایج به دست آمده فشار آببندی پوشسنگ باید قبل از شروع عمل تزریق مشخص شده و در طی فرآیند تزریق از مقدار مشخصی فراتر نرود همچنین قبل از تزریق دی اکسیدکربن بهتر است دمای آن با دمای مخزن متناسب گردد تا از ایجاد شکستگی در پوشسنگ جلوگیری شود و برای درک بهتر از رفتار و ساختار پوشسنگ بهتر است خصوصیتهای ژئوشیمیایی، ژئومکانیکی، حرارتی و مسیر جریان در پوشسنگ را در کارهای آزمایشی و شبیهسازی در نظر گرفت.